روش های تاثیرگذار برای درمان نابینایی

راه حل های امیدوار کننده برای درمان نابینایی

در حال حاضر پیشرفت در تحقیقات بالینی و راه حل های نوآورانه برای نابینایی در حال گسترش و توسعه می باشد. جایگزینی ژن یا استراتژی های تقویت ژن می تواند به طور بلقوه از دست دادن بینایی را معکوس کند و منجر به نتایج عادی در بینایی شود. مداخله در مراحل اولیه انحطاط شبکیه یا اولیه شبکیه چشم، هنگامی که هنوز سلول های نوری گیرنده چشم (استوانه ها و مخروط ها) هنوز سالم هستند بسیار می توان به درمان امیدوار بود.

اولین ژن درمانی تایید برای درمان نابینایی مادر زادی با جهش تایید شده بیوژنتیک در جهان تایید شده که راه را برای آزمایش و جایگزینی ژن در بسیاری از بیماری ها هموار کرده است. استراتژی های مستقل از ژن برای جلوگیری یا کند شدن انحطاط یا آسیب سلول های نوری گیرنده با عوامل محافظت کننده عصبی برای طیف گسترده ای از دیستروفی شبکیه وجود دارد. از دیگر روش های درمان نابینایی می توان به تحریک عصب بینایی اشاره کرد که می تواند روش موثری به شمار برود.

روش های درمان نابینایی

از سلول های بنیادی درمان با اپتوژنتیک و پروتزهای شبکیه برای ترمیم بینایی در مراحل بعدی دژنراسیون شبکیه استفاده می شود. این روش ها می تواند به طور مستقل از جهش علیت مورد استفاده قرار بگیرد و انتظار می رود سطح بینایی کم را در افراد نابینا بازگرداند. روش های درمانی سلول های بنیادی برای جایگزینی دژنراتیو برای بازگرداندن بینایی در طیف گسترده برای آسیب شبکیه، در مرحله توسعه و ارزیابی قرار دارند.

فناوری های رابط ماشین مغز با استفاده از الکترود یا نور می توانند مسیر بینایی را در پایین دست شبکیه تحریک کنند. تحریک الکتریکی قشر بینایی یک سناریوی ممکن است که هم اکنون در کارآزمایی های بالینی است.

اپتوژنتیک تراپی باعث می شود که سلول های از طریق بیان یک اپتوژن کد کنند یک کانال یا پمپ نور فعال در سلول های شبکیه داخلی باقیمانده، به نور حساس می باشند. این می تواند برای تغییر اندازه مجدد شبکیه انحطاط یافته، از یک نور مرئی مستقل به جای سلول های نوری از دست رفته استفاده شود.

پروتز های شبکیه پس از از بین رفتن سلول های نور گیرنده قادر به فعال سازی مجدد مدارهای شبکیه باقی مانده در سطح سلول های دوقطبی هستند. این ایمپلنت قادر به تحریک شبکیه دژنراسیون شده و با نور حساس و احیاء بینایی جزئی در افراد نابینا می شود.

پیشرفت های سریع در علم چشم پزشکی

ویژگی های خاص باعث می شود چشم به خصوص برای اکتشافات تشخیصی و درمانی بینایی مناسب باشد. این ویژگی ها عبارتند از: دسترسی آسان، حجم کم، محفظه داخلی زیاد و جمعیت سلولی پایدار.

شفافیت نوری چشم اجازه می دهد تا تجسم مستقیم با تصویر برداری با وضوح بالا و ارزیابی دقیق مرحله بیماری و پاسخ به درمان انجام شود. ایمنی چشم به وِیژه در فضای زیر شبکیه، پاسخ های منفی به بردارهای تزریقی و محصولات ژنی را کاهش می دهد. با این حال پیشرفت در چشم پزشکی درک مورفولوژی و عملکرد سیستم بینایی در ارتباط است، در حال گسترش و توسعه می باشد.